Zo makkelijk verslaafd

Ik weet dit van mezelf. Ik ben heel makkelijk verslaafd aan dingen. Ja, dingen. Het kan alles zijn. Eten, een game, een handeling en ook series.

Ik ken mezelf best goed. Heb een briljant zelfreflectief vermogen dus ik zie elke stap die ik zet vanuit het perspectief van de derde persoon. Als je zo objectief naar de eigen gedrag kunt kijken zou je denken dat je er iets over te zeggen hebt. Nou dat is helaas niet waar. Ik observeer en bekritiseer mijn eigen gedrag maar er dan verandering in aanbrengen blijkt verrekte lastig. Wat ik wel kan is omgaan met mijn slechte gewoontes (meestal dan) net zoals de verslaafdheid aan dingen.

Aan sommige zaken begin ik niet omdat ik weet dat ik er nooit vanaf kom, andere zaken verplaats ik naar momenten waarin het oke is om even verslaafd te zijn. Pokemon Go bijvoorbeeld. Ik begon dat en speel het gelijk dag en nacht (omdat het leuk is en nieuw en alle nieuwe ontdekkingen geven een kick). Voordat ik het weet rij ik om voor zeldzame pokemon of gyms, ga ik rondjes lopen om eieren te hatchen en zoek ik op vakantie uit welke pokestops dichtbij wel hotel zitten… ik verwijder het spel maar weer.

Met series is dat ook het geval alleen het mooie daar van is, dat ze vanzelf zijn afgelopen. Het nadeel daarvan is dat ik in een rouwende toestand achterblijf zodra een serie waar ik uren in heb geinvesteerd is afgelopen. Zo heb ik gisteren Dark afgekeken. Graag zou ik je vertellen waar het over gaat maar heel eerlijk, ik heb geen idee. Ik denk dat ik de drie seizoenen nog maar een keer bekijk. Dan hoef ik nog even niet los te laten.