Vogels schilderen is een hele andere versie van ‘fijn’. Het is heel erg fijn om iets te maken dat ergens op moet lijken. Dat geeft rust. Leegte in je hoofd. Je hoeft niet te denken, alleen te kijken, te observeren en de rest los te laten. Heel prettig.
Maar mijn hart ligt toch bij het schilderen van vrouwen. Daar zit eigenheid, uitdaging, creativiteit en veel om te verbeteren. De combinatie van vrouwen met vogels lijkt daarom voor nu eigenlijk een perfecte stap. Het vriendelijke, kinderlijke tegenover de sensualiteit en seksualiteit maakt de schilderijen mooier en meer bizar.

Zeker mijn laatste schildering ‘Elisa’, met de brandgans, is daar een perfect voorbeeld van. Het voelt prettig en prachtig op het eerste gezicht maar daarna vraag je je af wat er gebeurt is. ‘Waarom ligt die vrouw daar? Gaat het wel goed? Maar wat is het mooi.’