
Een lijst in mijn favoriete Bredase kringloop riep mijn naam. Er zat een bruinig landschapje in, niet veel bijzonders. Meestal koop ik geen lijst zonder glas, ik werk op papier dus hoe maak ik dan die lijst daaromheen? Maar deze lijst riep zo hard, dat die mee naar huis moest.
Ik heb er lang naar gestaard tot ik wist wat ik wilde maken. Het zouden drie mensen worden. Naast elkaar. Na wat schetsen te hebben gemaakt in een klein boekje, bedacht ik me dat ik nooit wil nadenken over hoe ik het wil doen en altijd gewoon begin. Maar deze lijst legde de lat hoog en ik wilde extra mijn best doen.
Ken je dat? Dat je echt nadenkt over de kleding die je aan gaat doen en dat het dan toch precies niet met elkaar matcht of met jou? En dat als je gewoon effe snel wat aan gooit je onweerstaanbaar bent? Ik wilde dat niet laten gebeuren met deze lijstuitdaging. Uitdaaglijsting. Uitlijstdaging. Dus ik begon gewoon en keek steeds terug of ik verder moest.
Toen ik dacht dat het klaar was heb ik het in de lijst gedaan. Het bleek toch niet klaar dus ik gooide er nog wat tegenaan (zonder te veel na te denken maar toch wel wat, want ja, het was de uitdaaglijst). En nu is het klaar. Drie Zondernamers komt ook nooit meer uit de uitdaaglijst.